Wszystkie akweny i cieki wodne wód powierzchniowych położone na lądach tj. jeziora, wody bagienne, rzeki, stawy oraz kanały stanowią wody śródlądowe. Wyłączeniami objęte są morskie wody wewnętrzne i wody morza terytorialnego. Ponad 600 tys. hektarów gruntów w Polsce jest pokrytych wodami z przewagą powierzchni wód płynących. Wody powierzchniowe stanowią wody śródlądowe, a bywają również podziemne i przejściowe.

Wody śródlądowe lokalizują pomosty spełniające funkcje: turystyczne, rekreacyjne, do uprawiania wędkarstwa, do cumowania łodzi, kajaków, rowerów wodnych i liczne transportu wodnego. Stanowią one budowle tj. obiekty niebędące budynkami ani małej architektury. Wymagają budowy, eksploatacji oraz likwidacji, tym samym zastosowania procedur stosowanych w korespondencji z Prawem Budowlanym i Prawem Wodnym. Bywają stałe, pływające, wypadowe oraz żeglugowe i również różnych rozwiązań konstrukcyjnych. Pomosty o  gabarytach mniejszych są traktowane w przepisach prawa bardziej przychylnie.

Bardzo często tego rodzaju budowle lokalizuje się na akwenach wodnych usytuowanych w otulinie parków narodowych, krajobrazowych  i obszarów Natura 2000 albo też terenach, na których występują gatunki chronione lub miejsca lęgowe itp. Rozwój nauk przyrodniczych związanych z wpływem człowieka na jego otoczenie, a szczególnie to przyrodnicze, spowodował konieczność sprawdzenia wpływu zamierzenia inwestycyjnego na środowisko. Natura 2000 to szansa na ożywienie terenów, na których nie istnieje żadna infrastruktura turystyczna lub znajduje się ona na niskim poziomie. Należy przy tym pamiętać, że rejony cenne przyrodniczo to nasze eko-dziedzictwo przyciągające coraz większe rzesze turystów. Dlatego konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas przystępowania do realizacji inwestycji.

Tym samym niezbędnym staje się uzyskanie informacji o środowisku, jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Ten etap kończy się uzyskaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub postanowieniem, iż inwestycja nie będzie wpływać znacząco na środowisko. Kolejnym krokiem jest uzyskanie pozwolenia wodno-prawnego na wykonanie urządzenia wodnego w postaci budowli – pomostu, które finalizuje etap zgodności z obostrzeniami środowiskowymi.

Należy zwrócić uwagę, że planowane przedsięwzięcie inwestycyjne wymaga uwzględnienia w planie zagospodarowania przestrzennego lub posiadania decyzji o warunkach zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Przepisy te określają również warunki zagospodarowania terenu, które należy spełnić w czasie realizacji zamierzenia inwestycyjnego. Po zakończeniu budowy właściciel lub zarządca pomostu posiada obowiązek utrzymywania i użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem oraz wymogami ochrony środowiska, jak również nie dopuszczenia do nadmiernego pogorszenia stanu technicznego oraz z tym związanych właściwości użytkowych. Zatem bieżące kontrolowanie stanu technicznego z uwagi na zmieniające się warunki atmosferyczne wymaga stałego dozoru i konserwacji po stronie właścicielskiej. Obowiązek przekłada się również na staranność bezpiecznego użytkowania oraz przeciwdziałania zagrożeniom utraty życia lub zdrowia osób korzystających z pomostu, bezpieczeństwu mienia i również środowiska. Tym samym zarządca pomostu jest zobowiązany do jego właściwego oznakowania, umieszczenia informacji o zasadach korzystania i występujących zakazach.

W większości pomosty nie posiadają stałego dozoru i monitorowania, są pod wpływem całorocznych zmieniających się warunków atmosferycznych, jak również możliwości korzystania przez osoby o różnym stanie emocjonalnym. Tym samym pomosty wymagają  określenia warunków ich eksploatacji.

Na przestrzeni lat nie wszystkie pomosty powstały i są w korespondencji z obecnymi przepisami prawa, co nie zwalnia od odpowiedzialności właścicielskiej. Zminimalizowanie ryzyka w zakresie możliwych niebezpieczeństw wynikających z niewłaściwego korzystania i utrzymania pomostu zachęca do podjęcia inicjatyw doprowadzenia stanu dokumentacyjnego i technicznego gwarantującego bezpieczeństwo formalno-prawne. Takie inicjatywy wymagają uporządkowania lub odbudowania zasad eksploatacji oraz ukierunkują wprowadzenie nowych procedur ochrony przed niepożądanymi następstwami. Jak również stanowić będą wskazówkę dla zarządcy w zakresie przestrzegania tych procedur.

 

Opracował:
Adam Pawski
Michał Jankowski